مسجد ساده پیامبر با ده ستون از تنه درخت خرما همراه با اذان برده سیاهی به نام بلال دنیا را تکان داد ولی مسجد امروزمدینه با صدها پایه ازسنگ مرمر ومنازه های بسیاربلند هیچ کشوری را تکان نمی دهد. دراینجا بد نیست نگاهی به وضع جهان دراین روزها بیفکنیم تا ببینیم روبه رشد هستیم یا سقوط وآیا راه نجاتی جز پناه بردن به راه خدا ورسول داریم؟

امروزبازی ها جدّی گرفته شده وجدّی ها بازی.

ابزارتامین پیشرفت کرده ولی امنیت عقب رفته است.

کتاب زیاد ولی حوصله مطالعه کم شده است.

مناره ها بلند، بلال ها کوتاه.

تجمّلات اصل ومعنویات فرع.

درآمدها زیاد،آسایش ها کم.

علم رشد کرده ولی عاطفه تنزل.

خدمات توسعه یافته ولی صفا وصمیمیت کم رنگ شده.

اظهارمحبت زیاد ولی روح محبت کم.

اتوبان ها وسیع شده، ولی نقطه نظرها باریک شده است.

مقام بالاتر،ارزش ها کم تر. تحصیلات بالاتر، احساسات کمتر

می آموزیم که چگونه درآمد اضافه کنیم،اما چگونه زندگی کردن را بلد نیستیم.

خانه ها بزرگتر، خانواده ها کوچکتر.

سالهای زندگی طولانی،حقیقت زندگی کمتر.

شعار بیشتر،عشق کمتر.تسهیلات بیشتر،وقت کمتر

دانش بیشتر،بینش کمتر.

در راه رفتن به کره ماه هستیم،اما ازرفتن به خانه همسایه غافلیم.

فضای خارج از زمین را فتح کرده ایم،اما از فضای داخل خانه غافلیم،

درآمد ها بالاتر رفته اخلاقیات پایین.

برکمیت افزوده ایم،از کیفیت کاسته شده.

قامت افراد بلند،فکرافراد کوتاه.

منفعت ها سرریز، دل بستگی ها سرازیر.

درآمدها چند برابر،جدایی ها چند برابر.

آسایش بیشتر،لبخند کمتر.

خانه ها زیبا،اما پایه ها سست.