ای حامی شرف،

ای خون خدا دررگ زمان

تو میلادی در شهادت وشهادتی درمیلاد بودی.تو میلاد شهادت بودی.

تو،شهیدی زنده وحاضردرهمه جای زمین وهمیشه زمان بودی وهستی.

اینک تو درسروده ها و سرودها،ماندگارترینی،

درشعورها وشورها وشعارها وشعرها،زنده ترینی،

حضورتوچون خورشید برپیشانی روز،آشکارودرخشان است.

تو را ای جاودانه مرد،در لاله های

خونین کفن،درسیمای سرخ افق درچهره گلگون شفق،

درموج دریا...در وزش نسیم ها،... در رویش گیاهان،در طلوع خورشید،می بینم.

اما توای مصباح هدایت وای کشتی نجات، گام خسته ما را به تلاش کشاندی وافسردگی یاسمان را به شورامید مبدل ساختی وازسکوت ودرنگ و وحشت،به فریاد وهجوم وشجاعتمان رساندی وپای کوفته وپرآبله ما را تا بام آگاهی وتا برج بیداری فرا بردی.