دوباره نگاهی به حیاط کردیم.سایه ای از دیوار با لا می آمد.

گفتم:(حتما خودشه !)

چندروز بود که شوهرم نمی توانست مدرسه را نظافت کند.

کمرش درد می کرد.

مدیر چند بار جلوی دانش آموزان ، شوهرم را تحقیر کرده بود.

تهدید کرده بود که اخراج مان می کند.

اثاثیه مان را می ریزد بیرون.

فکر کردیم شب را بیدار بمانیم ببینیم کار کیست؟
نزدیک صبح بود که سایه ای از دیوار بالا آمده بود وحیاط را جارو می زد.

با شوهرم رفتیم توی حیاط.

دانش آموز کوچک اندامی بود که چهره اش آشنا به نظر می رسید.

وقتی ما را دید، سرش را زیرانداخت وسلام کرد.

گفتیم: (اسمت چیه؟!)

جواب داد: عباس بابایی

گفتم: پدر ومادرت ناراحت می شوند اگر بفهمند که

به جای درس خواندن ، مدرسه را جارو می کنی.