جانبازان، يادگاران روزهاي عشق و حماسه‏اند؛ خاطرات مجسّم سال‏هايي که درهاي آسمان به روي عاشقان باز بود و فرشتگان در آسمانِ زمين گرم گلچيني بودند.

جانبازان، گل‏هاي جا مانده از قافله نسيم بهارند که مانده‏اند تا در بهاري ديگر، تن به نسيم شهادت بسپرند و به ياد دوست پر پر شوند. جانبازان، شهداي زنده‏اند که دو روزي ميهمان باغ خزان زده مايند. قدر اين ميهمان‏هاي پر قدر را بدانيم.