من خدا را دارم ..

کوله باري بر دوش ...

سفري بي پايان...

سفري بي همراه ...

گم شدن تا ته تنهايي محض ..

سازکم با من گفت :

هر کجا لرزيدي ،

از سفر ترسيدي ،

تو بگو از ته دل :

" من خدا را دارم "

من و سازم چنديست ، که فقط با اوييم ...