البته واضح و مبرهن است که همه هدف دشمن در هفت تیر بهشتی بود، دیگران هم موثر بودند، اما بهشتی خار چشم، وسر راه آنها برای رسیدن به مقاصد کثیفشان بود. چون تا آن زمان هیچ شخصیتی به اندازه شهید بهشتی مورد تهمت و افتراء واقع نشده بود. کمتر شخصیتی به اندازه او مظلوم بود. شهید بهشتی یکی از استوانه های موثر و مفید انقلاب و نظام بود. او افشاء کننده چهره های منافقی بود که خود را با سالوسی و دروغگویی به مدارج عالی نظام جمهوری اسلامی رسانده بودند. شهید بهشتی بازوی توانای امام(ره)،و مغز متفکر انقلاب بود. دشمن بزعم باطل خود،با هدف قرار دادن بهشتی می خواست امام را تضعیف،و دوروبر او را خالی کند آنگاه به امام حمله نماید. اما به لطف خداوند،با شهادت بهشتی،هزاران بازو برای حمایت امام(ره)برخاستند،دستان ناپاک دشمنان را از ساحت مقدس امام دور کردند. امروز بعد از سالیان دراز،فراق شهید بهشتی و یارانش،هنوز خلاء وجود او به روشنی احساس می شود. با این همه،برکات خون شهید بهشتی،مدام نصیب ملت ما شده و می شود. نکبت و خاری هم گریبان قاتلینش را گرفت. بهشتی مظلومانه و خیلی زود از میان ما رفت،اما همین عمر کوتاهش فوق العاده پربرکت بود. او رسالت خود را نسبت به خدا و امام و ملتش ادا کرد وتمام عمرش را صرف برپایی حکومت اسلامی نمود. ملت ایران در فاجعه هفت تیر،هفتادودومبارز فداکار را از دست داد و به اندازه هفتاد و دو سال گریست. نامشان سربلند و راهشان پررهروباد.